Ter, 05/07/2005 - 17:08
123
«Tirar Einés de l mundo anton tremina,
Pa le tirar l filho que ten preso,
Cuida cul sangre de la muorte andina
Aquel fuogo atamar d’amor aceso.
Que rábia cunsentiu q’aqueilha fina
Spada, cun q’aguantou l grande peso
De l crudo Mouro, fusse alhebantada
Contra ua fraca dama delicada?
124
«Traien-la ls berdugos i algozes
Delantre l Rei, yá cheno de piadade;
Mas l pobo, cun falsas i farozes
Rezones, quier sue muorte i nó bundade.
Eilha, cun suspirosas, tristes bozes,
Salidas só de mauga i de suidade
De l sou Príncipe i filhos, que deixaba,
Que inda mais que la muorte le pesaba,
125
«Pa l cielo cristalino alhebantando,
Cun lhágrimas, ls uolhos piadosos
(Ls uolhos, que sues manos staba atando
Un daqueilhes menistros rigorosos);
I apuis de todo ls sous ninos mirando,
Que stában bien criados i mimosos,
Que, cumo mai, yá uorfanos los bie,
Al sou abó sin duolo assi dezie:
126
– «Se yá nas brabas fieras, an que l sprito
Por el mesmo ye malo de nacéncia,
I ls páixaros, que sóltan l sou grito
Só pa marcar de ls roubos la perséncia,
Cun ninicos la giente biu, cuntrito
Sentimiento tenéren i climéncia
Cumo a la mai de Nino amostrórun,
I als armanos que Roma eideficórun:
127
«Tu, que tenes d’houmano l géstio i l peito
(Se houmano ye matar ua dunzeilha,
Fraca i sin fuorça, só por star afeito
L coraçon que la benciu a eilha),
Por estes tous neticos ten respeito,
Yá que nun l tenes pula muorte deilha;
Caia an ti la piadade sue i mie,
Yá que nun bés que culpa nun tenie.
Traduçon de Fracisco Niebro