LS LUSÍADAS

PUB.

Ter, 29/08/2006 - 17:10


Canto VI

51
«Yá chega a Pertual l mensageiro,
To la corte albrota essa nobidade;
Quejira l Rei sublime ser purmeiro,
Mas nun l cunsinte assi sue Majestade.
Qualquiera cortesano abintureiro
Deseia ser, cun mui fuorte buntade,
I só queda por bien-abinturado
Quien yá benga pul Duque nomeado.
52
«Na cidade lhial adonde tubo
Ourige (cumo dízen) l nome aterno
De Pertual, armar madeiro lhebe
Manda l que ten l leme de l goberno.
Dan-se de cuonta ls doze, an tiempo brebe,
D' armas i roupas d’uso mais moderno,
Elmos, penachos, lhetras i primores,
Cabalhos, i anfeites de mil q’lores.
53
De l sou Rei yá garrórun la licéncia,
Para salir de l Douro nomeado,
Aqueilhes que scolhidos por senténcia
Fúrun pul Duque Anglés mui spurmentado.
Nun hai na cumpanhie algue defréncia
De cabalheiro, able ou mui sforçado;
Mas un solo, Magriço se dizie,
Assi fala a la fuorte cumpanhie:
54
«Balientes cumpanheiros, you deseio
Hai muito yá d’andar an tierras stranhas,
Pa ber mais augas que de l Douro i Teijo,
Defrente giente i leis i bárias manhas.
Agora que bun tiempo cierto beio,
(Pus de l mundo las cousas son tamanhas)
Quiero, se me deixais, ir solo a tierra,
Porque starei cun bós an Anglaterra.
55
«Quando se dir que you, stando ampedido
Por Quien a todo dá sue serbentie,
Nun fur cun bós al prázio cumbenido,
Pouca falta bos fai la falta mie:
Por mi bós fazereis todo l debido.
Mas, se berdade l sprito m’adebina,
Rius, montes, nien Fertuna ou l que seia
Fazeran que cun bós alhá nun steia.»
Traduçon de Fracisco Niebro